İlmihal

Gönlü zengin bir öğretmenin Urfa ilinin Suruç ilçesine tayininin çıkmasıyla başladı bizim hikayemiz.

Atama sonuçlarını, ”Ülkemin her köşesinde çalışırım” diyerek coşkuyla karşıladı ve her türlü imkanı arkasında bırakıp, hiç yaşamadığı şartlarda görevine koştu öğretmen Serpil Hanım…

Bir kış günü bizi aradı ve bir arzusunu söyledi. Dedi ki:  “Buradaki çocukların ilmihale ihtiyacı var, bir el uzatın bize de okutalım köy çocuklarını, el ele verelim yarınlarını inşa edelim.”

Bu görev çağrısına sessiz kalmadık. 2014 yılından beri Suruç, Siverek, Hilvan’da uğramadığımız okulumuz kalmadı neredeyse. Okulları yılda birkaç kez ziyaret eder olduk. Kışın tüm imkansızlıklara rağmen kızaran yanaklarıyla kilometrelerce yürüyen, buz tutan parmaklarını nefesiyle ısıtmaya çalışırken ”günaydın öğretmenim” diyen cıvıl cıvıl sesleri duydukça ürperdik ve duygulandık.

Oraya gidince, bir anda şehirdeki kimliğinizden uzaklaşır öğretmen oluverirsiniz. Hele bir de sırtındaki çantasına rağmen kucağında sıkıca tuttuğu odunlarla sınıfını ısıtmak için tüm gücüyle okuluna koşan küçük kahramanları görürseniz, artık o şehir, o okullar sizi ansızın çağırır olur. Ziyaret ettiğiniz köyün damağınızda kalan tatlarını, misafirperverliğini, ayazını, kışını ve yürekli, mert insanlarını unutamazsınız.

Biz unutmamak için, gönüllü değil sorumlu olduğumuz için, ancak bu sorumluluğu yerine getirince huzur bulduğumuz için ülkemizin en Doğu’sundayız.

Fotoğraf

GALERİSİ